22/03/2014 Campomaiorense - Vk Mireille Wemmel : 2-3

YEZZZ WE CAN (als we voltallig zijn) !!!

Zoals Johan het al zei verdienden we al bij al om in deze afdeling te blijven (voor zover we natuurlijk een ploeg aan de aftrap kunnen krijgen). In het begin van het seizoen moesten we al zonder Bruno verder, en na de winterstop hield ook onze midfielder Philippe het voor bekeken. Het was moeilijk om een nieuw evenwicht en vooral een ploeg te vinden die er elke week stond. We hebben 2 maanden gesparteld, enkele punten gesprokkeld, en zijn nu dankzij onze verdiende overwinning tegen de Portugezen van Campomaiorense SAVE!

De overwinning was inderdaad verdiend maar 't was wel bibberen tot de laatste minuut.

We waren met 13 ( Jeroen en een half gekwetste Pieter begonnen op de bank). De thuisploeg begon niet slecht aan de wedstrijd maar na een tiental minuten kregen we het spel in handen. Wij kregen ook de beste kansen maar ons nieuw duo in de aanval ( Mich en Michael) miste heel wat opportuniteiten. Maar na een 20tal minuten was 't dan toch kas, mooie actie en pas van Johan op Mich die schitterend afmaakt.

De Portugezen konden er maar weinig tegen inbrengen maar bij een corner was het dan toch raak voor hen, dankzij toch een flater in de defensie waardoor de bal netjes in de voeten werd gekopt van één van hun aanvallers.

Maar Mireille bleef verdervechten en in het begin va de 2e helft scoorde het aanvallersduo dan toch en na een driedubbel één tweetje (1-2)

We zijn dan de betere ploeg op het veld maar na opnieuw ietwat nonchalant verdedigen moet Mario de bal even met de hand meenemen om een aanval te stoppen en spijtig genoeg was dit in de grote bak -> penalty (2-2).

Op een kwartier van het einde zag het er dus even somber uit tot we een corner kregen en jullie verslaggever (alias witte, white pearl, Lorre, pittbull, buffel) hem BINNEN kopt. Denk dat dit mijn 2e goal is dit seizoen, maar 't was wel een gouden doelpunt.

Proficiat in ieder geval aan allen, er was inzet, er was concentratie, en was vechtlust en dit op elke plaats van het veld. Was al een hele tijd geleden dat we nog zo goed samen hadden gespeeld!

We zijn dus gered en voor volgend jaar ziet het er al goed uit met de komst van Bernard en Pim.

Ik zal er op 5 april niet bij zijn maar wel de laatste match van het seizoen.

Groetjes aan allen!

Lyrische Lorre

08/03/2014 Brussels LTC - VK Mireille Wemmel : 8 - 1



Beste allen,

Zoals bij gewoonlijk een (relatief kort deze keer) verslag over de wedstrijd tegen LTC (amelioré).

We trapten af met elf terwijl de tegenstrever met 14 of 15 spelers startten ( dikke streep dus door de rekening van zij die dachten dat ze door de karnavalvakantie misschien met te weinig zouden zijn)

Vanaf de eerste minuut hadden we het al begrepen, het zou niet gemakkelijk worden. Maar na 7 minuten wisten we het zeker: na een onterechte penalty stonden we 1-0 achter. En toen Carlo dan ook nog uitviel na een ongelooflijke charge van één van de verdedigers ( met als resultaat een bezoek aan spoed) was't al afgelopen. En we moesten  toen nog 60 minuten spelen...

Resultaat: afzien, afzien en nog eens afzien met 8-1 als eindscore.

Enkele hoogtepunten uit de wedstrijd: de inzet van allen en zeker die van Jeroen en alle verdedigers die de handen vol hadden met het trachten bij te houden van één van de snelste aanvalllers uit de ABSSA, onze keeper Jo die een mooie penalty binnentrapte, den G die na 2 weken stilletjesaan in vorm begint te komen, het mooie weer, den Dree die in stilte is komen supporteren en achteraf op het terras met zijne copain 'Danny Boffin' bisous nounourskes is komen uitdelen aan al zijn oude vrienden van den ABSSA, Maurits die nu zeker een week last zal hebben van  reuma gezien de geleverde inspanningen en Mich die zich de longen uit zijn lijf heeft gelopen.

Hopelijk raken we tegen zaterdag aan minimum van 11 spelers en kunnen we de broodnodige puntjes sprokkelen tegen opnieuw een topploeg uit onze competitie.

Tot zaterdag,

 Lyrische Lorre

01/03/2014 Vk Mireille Wemmel - Alizé Veteranen : 4 - 0



De match werd als bij gewoonte de dagen voor de zaterdag gespeeld door onze ploegverantwoordelijke Michael, die er toch keer op keer in slaagt om een ploegsken bij elkaar te krijgen. En dat ge daar moe van kunt worden dat hebben we gezien op het veld zaterdag, hé Mich. Lopen ging nog, maar lopen + scoren, dat was iets moeilijker hé.

We begonnen dus dankzij Mich met elf aan de match, of liever met 12 want onze nationale spaghetti vreter Gio kwam ons ook een handje toesteken, net zoals den GG en de Jeroen.

En dat het carnaval vakantie was zullen ze bij Alizé ook gevoeld hebben. Zij stonden met 9 aan de aftrap, waaronder een aantal oude 'copains' van onze Dree national of m.a.w. veteranen van den 2 wereldoorlog. Deze match mochten we dus niet verliezen.

Maar ons eerste kwartier was niet al te best, iedereen dacht immers dat hij de vrije rol kon spelen omdat we met 2 man meer op het veld stonden. Maar als niemand de 2 spelers van betekenis bij de andere ploeg in de gaten houdt, zoekt ge moeilijkheden. De Jo moest zich even wreed stretchen om een balletje over de deklat te tikken. En dit terwijl we kans na kans de nek omwrongen. Michael kopte een mooie bal tegen de deklat en schoot voor de rest de keeper aan flarden, maar de bal ging er maar niet in, tot een mooi collectief opgezette aanval die vertrok van bij Johan denk ik en afgewerkt door Mich. Een twintigtal offsides (waarvan zeker niet allen terecht waren) en nog enkele gemiste kansen later scoorde onze Yvan een mooi doelpunt na een mooie rush van op links. 2-0 aan den time.

Tweede helft hebben we het ook niet meer weggegeven, ook al omdat de tegenploeg meer tegen elkaar aan het kreften waren dan aan het spelen. Op 10 minuten van het einde hielden de kap en een medespeler het trouwens voor bekeken na een zoveelste discussie en toen op 5 minuten van het einde dan nog een speler gekwetst uitviel floot de ref af. Ik onthou toch nog een mooie goal van Maurits die de bal vanaf de rechterkant van de baklijn mooi over de keeper in de verste hoek knalde, Gio die net 3 cm te kort kwam om zijn goaltje mee te pikken, een goed georganiseerde maar niet steeds goed communicerende verdediging onder leiding van Woutie die de nul op het bord kon houden en een GG die heel de wedstrijd op zoek was naar zijn 3e adem en die pas terugvond toen we in 't Hoekske zaten.

Conclusie: Zelf al hebben wij het moeilijk om week na week een ploeg samen te stellen, ook sommige andere ploegen kennen dit probleem. Denk ook dat als we aan 11 man geraken volgende week tegen die mannen van La Hulpe, we zeker kans maken om te winnen, want ook zij zullen beslist wat spelers missen die op skivakantie zijn.

Tot zaterdag,

Lyrisch Lorreke